W odniesieniu do selektywnego charakteru przedmiotowego środka porównanie do wyroku Trybunału z dnia 15 lipca 2004 r. [46] jest nieprawidłowe, ponieważ w tamtej sprawie Komisja wyraźnie określiła profil beneficjenta, tymczasem w przedmiotowej sprawie określenie tego profilu nie było możliwe.

Ponieważ w sprawie podmioty niekomercyjne oferujące usługi zakwaterowania muszą spełniać ogólne, subiektywne i obiektywne wymogi określone w art. 1, 3 i 4 rozporządzenia, Komisja stwierdza, że w świetle specyfiki danej sprawy, działalności, która spełnia niniejsze warunki, nie uznaje się za działalność gospodarczą w rozumienia prawa Unii.

W rozpatrywanym przypadku KDT dotyczą ilości energii znacznie przekraczających 15 %, o których mowa w motywie 234.

W danym przypadku umowa przewiduje, iż spółka beneficjent pomocy otrzyma maksymalną kwotę 4337086,18 EUR w ciągu całego okresu ważności umowy, sfinansowaną przez la Generalitat de Catalunya i la Diputació de Girona.

W tych okolicznościach, zakładając że beneficjent rzeczywiście poniósł szkodę spowodowaną wspomnianymi klęskami żywiołowymi, kwota pomocy może przekroczyć wartość szkody.

W rozpatrywanym przypadku połączenie lotnicze między Geroną a Madrytem jest obsługiwane przez dwóch operatorów, z których jeden otrzymuje publiczną pomoc finansową, natomiast drugi jej nie otrzymuje.

W tej sprawie konkursowa procedura miała służyć nie tyle nabyciu towarów i usług potrzebnych państwu, co raczej realizacji celów, takich jak wspieranie inwestycji zagranicznych w Polsce, ochrona środowiska naturalnego i poprawa bezpieczeństwa dostaw, będących celami politycznymi.

Z wymienionych powodów Komisja uznaje, że oba środki, o których – instrument wsparcia płynności i udzielenie gwarancji – zostały przeprowadzone z naruszeniem art. 88 ust. 3 traktatu WE.

Wytyczne te uległy zmianie od 1 stycznia 2005 r., po wejściu w życie greckiej ustawy nr 3220/2004 wdrażającej przedmiotowy program pomocy.

W ramach niniejszej sprawy Komisja stwierdza, że:

W niniejszym przypadku należy stwierdzić, że kwestionowane korzyści przyznano jedynie na rzecz Flughafen Leipzig.

W tym przypadku Komisja zauważa, że spółka Osinek udzieliła pożyczki wyłącznie ČSA.

Na podstawie wymienionych aspektów, szczególnie analizy ryzyka, które podjął inwestor w przypadku omawianej transakcji, Komisja doszła do wniosku, że podstawą obliczenia odpowiedniego wynagrodzenia za wniesiony kapitał zapasowy jest kapitał zakładowy udostępniony HLB.

odniesieniu do przedmiotowego środka Komisja uznaje, że spełniono warunki określone w orzecznictwie, ponieważ środek stanowi korzyść w rozumieniu finansowania działalności podmiotów, o których mowa, zwalniającą wspomniane podmioty z ponoszenia kosztów, które by w normalnych warunkach poniosły.

W przedmiotowej sprawie Komisja uważa, że żadna ogólna zasada prawa wspólnotowego nie uniemożliwia odzyskania pomocy.

Władze niemieckie argumentowały w przedmiotowym przypadku, że Komisja nie jest upoważniona do decyzji zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE [28] [obecnie art. 108 TFUE], ponieważ skarga wniesiona przez miasto Langenfeld odnosiła się pierwotnie do starego systemu finansowania, którego nie dotyczy rozpatrywane tu formalne postępowanie wyjaśniające.

W świetle ustaleń panelu, w przypadku każdego z odnośnych wkładów finansowych objętych środkiem, którego dotyczyło dochodzenie, Komisja ponownie zbadała wszystkie odnośne fakty i zgromadzone dowody, uwzględniając wszystkie oświadczenia zainteresowanych stron, zwłaszcza w odniesieniu do ewentualnych alternatywnych wzorców odniesienia, w tym „obligacji śmieciowych” i funduszy spekulacyjnych lokujących środki w nieruchomości oraz, w przypadku każdego odnośnego wkładu finansowego, ponownie ustaliła wielkość korzyści odniesionych przez firmę Hynix.

Jedna z dwóch stron szacuje, że skutek obowiązywania przedmiotowego środka hiszpańscy nabywcy, przykład w sektorze bankowym, mogą zapłacić około 7 % więcej niż byliby w stanie zapłacić w przeciwnych okolicznościach.

Przedmiotowy środek wprowadza różne obciążenia podatkowe, sprzyjając operatorom gier hazardowych oferowanych w internecie ze szkodą kasyn stacjonarnych.

Ostatecznie kilka zainteresowanych stron, w tym Compagnie Meridionale de navigation uważa, że przedmiotowy system wprowadza dla armatorów wiele ograniczeń, które stanowią zarówno kompensaty wymagane przez państwo w celu udzielenia .